Η Γονεϊκή αποξένωση είναι ζήτημα ψυχικής υγείας
Ιατρικά ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑΣ (ΠΟΥ) στις 27 Μαΐου 2019 μετά από συνεκτίμηση και σε ολομέλεια των χωρών μελών του ψήφισε την ενδέκατη αναθεώρηση του ICD.
Ο ICD είναι ο οργανισμός για την αναγνώριση των τάσεων υγείας παγκοσμίως. Επίσης είναι το διεθνές βήμα για την αναφορά νόσων και συνθηκών υγείας. Είναι η βάση για την διαγνωστική κατηγοριοποίηση που αφορούν όλους τους κλινικούς και ερευνητικούς σκοπούς.
Το ICD αναγνωρίζει παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία, εξωτερικά αίτια θνησιμότητας και νοσηρότητας παρέχοντας μια ολιστική οπτική για κάθε τομέα της ζωής που επηρεάζει την υγεία.
Η Ενδέκατη αναθεώρηση
Το ICD -11 είναι η ενδέκατη αναθεώρηση της Διεθνούς Στατιστικής Ταξινόμησης Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας. Σε αυτή την αναθεώρηση η γονεϊκή αποξένωση εντάχθηκε στους κωδικούς των «παραγόντων που επηρεάζουν την κατάσταση της υγείας και την επαφή με τις υπηρεσίες υγείας» (Factors influencing health status or contact with health services), και στην υποκατηγορία των «προβλημάτων που συνδέονται με τις διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις στην παιδική ηλικία» (QE52 Problem associated with interpersonal interactions in childhood)
Πρόβλημα στην σχέση φροντιστή – παιδιού.
Δηλαδή, σύμφωνα με τον ΠΟΥ η γονεϊκή αποξένωση αναγνωρίζεται ως θέμα ψυχικής υγείας όπως είναι πραγματικά. Συγκεκριμένα ο ΠΟΥ αναγνωρίζει ότι η χωρίς σοβαρό λόγο απόρριψη του ενός γονέα από το παιδί μετά το διαζύγιο και τη διάσταση ορίζεται ως πρόβλημα σχέσης ανάμεσα στον φροντιστή και το παιδί. Το ICD -11 θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται από το 2022
Τι ισχύει σήμερα;
Σήμερα ισχύει η 10η αναθεώρηση της Διεθνούς Στατιστικής Ταξινόμησης Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας, δηλαδή το ICD -10, όπου δεν γίνεται αναφορά, αλλά το πρόβλημα της γονεϊκής αποξένωσης μπορεί να κωδικοποιηθεί ως
«Z61.0 = Απώλεια μιας σχέσης αγάπης κατά την παιδική ηλικία Απώλεια μιας στενής συναισθηματικής σχέσης, όπως αυτής με ένα γονέα, αδερφό, πολύ αγαπημένο φίλο ή αγαπημένο κατοικίδιο ζώο, λόγω θανάτου ή μόνιμης αναχώρησης ή απόρριψης.»
Ο κωδικός αυτός ανήκει και πάλι στην ευρύτερη κατηγορία «ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ»
Πως προέκυψε η συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση στο ICD – 11 ;
Λέγεται μάλιστα ότι η συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση έγινε ενώ υπήρχαν πλήθος επιστολών για το αντίθετο που ο ίδιος ο ΠΟΥ έκρινε ως παραπληροφόρηση και ψέματα.
(Το σχετικό απόσπασμα εκ της πρωτοτύπου πηγής … Despite the late wave of organised women’s rights memos and signatures to prevent the inclusion of PA in ICD-11, some of which came from the very people CAFCASS in the UK rely upon in their professed understanding of parental alienation, the WHO has not bowed to the pressure of misinformation and false news about parental alienation. No longer misrepresented as a tool for abusive ex partners to use in divorce and separation, finally parental alienation is recognised for the mental health problem it really is.) δείτε εδώ την πηγή
Η κρίση αυτή δεν ήταν τυχαία. Είναι αποτέλεσμα χρόνων ερευνών σε χώρες μέλη και συνεργασία ειδικών.
Έχει ερευνηθεί σε βάθος το ζήτημα κυρίως από τον Professor William Bernet , το Parental Alienation Study Group και το Vanderbilt University Medical Center και έχει τεκμηριωθεί η πραγματικότητα.
Πολλά χρόνια πέρασαν μέχρι να φτάσει ο ΠΟΥ σε τέτοια συμπεράσματα. Τελικά η ψυχολογική χειραγώγηση των παιδιών του διαζυγίου και τη διάστασης αναγνωρίζεται προς τιμή γονέων και παιδιών που αναζητούσαν απελπισμένα την βοήθεια μας.
Ιατρικά η γονεϊκή αποξένωση ΔΕΝ είναι μια πάθηση αυτόνομη είναι μια υπαρκτή κατάσταση με επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών. Η θεσμοθέτηση της κοινής ανατροφής (κοινη επιμέλεια,συνεπιμέλεια) και απο τους 2 γονείς είναι η πρόληψη και η θεραπεία τέτοιων καταστάσεων. Πάνω από όλα και κάθε θεσμό είναι τα παιδιά και ως γονείς έχουμε υποχρέωση να τα αναθρέψουμε από κοινού. Η νοοτροπία συνεργασίας μας δεν περνά απαραίτητα από το συναίσθημα (θετικό ή αρνητικό) προς τον/την σύζυγο (νυν ή πρώην) αλλά από αμοιβαίο σεβασμό αυτής της υποχρέωσης να φέρουμε σε πέρας ως συνεργάτες την πιο σοβαρή κοινή ευθύνη μας.Οι γονείς να ανοίξουν τα μάτια,το μυαλό και την καρδιά τους βάζοντας προτεραιότητα τα παιδιά πριν βιώσουν τις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών.
Δυστυχώς κυκλοφορούν διεθνώς ψευδή δημοσιεύματα περί του αντίθετου ως αναφορά την κατηγοριοποίηση της γονεϊκής αποξένωσης ως ψυχική νόσο, επειδή την αναζητούν με διάφορους όρους και όχι με ιατρικά κριτήρια και επομένως δεν την βρίσκουν στην Search του WHO όπως είναι φυσικό.
Για τον λόγο αυτό παραθέτουμε 2 τρόπους ανεύρεσης στο ICD – 11.
1ος τρόπος
χρησιμοποιήστε τον κωδικό QE52 ( o κωδικός για την γονεϊκή αποξένωση) στην Search
βγαίνει ( Foundation URI :http://id.who.int/icd/entity/901608346)
QE52 Problem associated with interpersonal interactions in childhood
στα δεξιά της οθόνης .... κάντε κλικ στο Show all ancestors και συνεχίστε .…
2ος τρόπος
στην κατάταξη ICD-11 for Mortality and Morbidity Statistics (Version : 09/2020) πάτε στο 24 Factors influencing health status or contact with health services πατάτε το βελάκι στο Factors influencing health status και αμέσως συνεχίζεται στο βελάκι Problems associated with relationships όπου βγαίνει
Parent
Problems associated with relationships και μετά ανάλογα δείτε
ή κάντε κλικ στην παραπομπή Parent Factors influencing health status
μετά ξανακάντε κλικ στο
24 Factors influencing health status or contact with health services
Η 5η αναθεώρηση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Αμερικανών Ψυχιάτρων (DSM-5)
Στο DSM-5 η εγκριτική επιτροπή δεν δέχτηκε την κωδικοποίηση της γονεϊκής αποξένωσης ως ειδικής ψυχικής διαταραχής, παρότι υπήρχαν 2 σχετικές εισηγήσεις.
Αλλά το DSM-5 έχει ήδη έναν κωδικό για το «παιδί που επηρεάζεται από τη γονική δυσφορική σχέση», στον οποίο εμπίπτει η γονεϊκή αποξένωση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια κατεστραμμένη σχέση γονέα-παιδιού μπορεί να είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Είναι λογικό ότι μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία.
Έτσι, η γονεϊκή αποξένωση δεν θεωρείται επισήμως ως ένα αυθεντικό σύνδρομο ή ψυχική διαταραχή και δεν είναι κάτι που το παιδί μπορεί να διαγνωστεί με αυτό. Ωστόσο, πρόκειται για μια υπαρκτή κατάσταση με επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών.
Όσοι έχουν απορίες ή ερωτήσεις τους προτείνουμε να ανανεώσουν την βιβλιοθήκη τους.
Υπάρχουν πολλά σύγχρονα ερευνητικά άρθρα,βιβλία κλπ τους προτείνουμε να ξεκινήσουν με το
Parental Alienation: The Handbook for Mental Health and Legal Professionals(2013).
The publisher, Charles C Thomas
περισσότερα για το θεμα δείτε εδώ και εδώ
Tο gonis.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το gonis.gr ουδεμία νομική ή άλλα ευθύνη φέρει.
