Στην περίπτωση της διαστάσεως ή του διαζυγίου, ο γονέας που δεν συγκατοικεί με το τέκνο έχει το δικαίωμα επικοινωνίας με αυτό. Ο σκοπός της επικοινωνίας είναι η διατήρηση του ψυχικού δεσμού μεταξύ γονέα και τέκνου, της προσωπικής τους σχέσης, η αποτροπή της μεταξύ τους αποξένωσης, και είναι προς συμφέρον του τέκνου, η συχνή και πλήρης επικοινωνία του και με τους δύο γονείς.
Τονίζουμε ότι ο νόμος δεν ορίζει χρονικά διαστήματα και ο χρόνος της επικοινωνίας προσδιορίζεται κατά την κρίση του δικαστηρίου. Δεν αποτελεί κανόνα η συνήθη επικοινωνία κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο, μια καθημερινή την εβδομάδα κλπ. Σε κάθε περίπτωση μπορεί να κριθεί διαφορετικά και να ενθαρρυνθεί η διεύρυνση της επικοινωνίας, όπως παρατηρείται τελευταία σε αρκετές δικαστικές αποφάσεις.
Διευκρινίζουμε ότι σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, η επικοινωνία είναι δικαίωμα και όχι υποχρέωση του γονέα, αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο γονέας που έχει δικαίωμα επικοινωνίας, μπορεί να μην την ασκεί και δεν υπάρχει τρόπος να υποχρεωθεί σε επικοινωνία. Η θέσπιση της επικοινωνίας ως δικαιώματος χωρίς αντίστοιχη υποχρέωση προσβάλει και τα δικαιώματα και το συμφέρον του παιδιού. 

Υπενθυμίζουμε επίσης ότι ο γονέας που κατοικεί με το τέκνο έχει υποχρέωση να διευκολύνει την επικοινωνία με τον άλλο γονέα και πρέπει να του καλλιεργεί συναισθήματα που θα κάνουν αυτή την επικοινωνία δυνατή και σύμφωνη με τον σκοπό της. Παράβαση δε αυτής της υποχρέωσης, προπάντων καλλιέργεια αντιπάθειας προς τον άλλο γονέα, αποτελεί κακή άσκηση της γονικής μέριμνας. Πρακτικά βέβαια παρατηρούνται συνεχώς παραβιάσεις των σχετικών δικαστικών αποφάσεων (ίδετε παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων) που αναιρούν στην πράξη την επικοινωνία και δημιουργούν προβλήματα στον ψυχικό κόσμο των παιδιών.

περισσότερα δείτε εδώ

περισσότερα για τον τρόπο εκδίκασης δείτε εδώ 

περισσότερα για τα στοιχεία παραβιάσεων των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας δείτε εδώ