6972755552, 6986933787 info@gonis.org.gr
 
ΓΟΝ.ΙΣ.

ΕΙΜΑΣΤΕ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΓΟΝΕΙΣ

Οι θέσεις του ΓΟΝ.ΙΣ. για την διαβούλευση. Aρθρα 1- 12

 

   Η ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΝΟΝΑΣ

Μετά από 15 χρόνια αγώνων για την κοινή επιμέλεια, βρισκόμαστε πλέον μπροστά στη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου. Το παρόν νομοσχέδιο δεν μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, δεν είναι η πλήρης θεσμοθέτηση της κοινής ανατροφής, είναι όμως προς τη σωστή κατεύθυνση και οπωσδήποτε προσπαθούμε για τη βελτίωσή του.

-Δεν προβλέπεται ρητά η εναλλασσόμενη κατοικία, ούτε το ½ του χρόνου του παιδιού. Ο ΓΟΝ.ΙΣ επιμένει σταθερά στο ½ του χρόνου.

-Το νομοσχέδιο όμως ΔΕΝ τα αποκλείει και μπορεί κάποιος ή κάποια να τα διεκδικήσει δικαστικά.

-Οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, ο γονέας που διαμένει με το παιδί δεν αποφασίζει μόνος του.

- Ο ΓΟΝ.ΙΣ προτείνει το «γονικό προγραμματισμό ανατροφής τέκνου» (parenting plan), και στα συναινετικά διαζύγια και στην περίπτωση αντιδικίας, πράγμα που έχει ξεκινήσει με επιτυχία στο Κέντρο Στήριξης και μπορεί να εφαρμοσθεί και με το παρόν νομοσχέδιο

-Η επικοινωνία είναι υποχρέωση όχι μόνο δικαίωμα, άρα πρέπει να τηρείται. Η επικοινωνία είναι το 1/3 του χρόνου του παιδιού, κατά μαχητό τεκμήριο. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αυξηθεί αλλά και να μειωθεί, πράγμα που μπορεί να έχει και αρνητικά αποτελέσματα στη σχέση γονέα και τέκνου.


-Οι διατάξεις της διατροφής παραμένουν αμετάβλητες. Ο ΓΟΝ.ΙΣ σταθερά προτείνει οι δαπάνες του παιδιού να προσδιορίζονται με βάση πίνακες που καταρτίζονται κατ’ έτος από το υπουργείο οικονομικών.

- Θεσπίζονται οι λόγοι κακής άσκησης γονικής μέριμνας, πλέον υπάρχουν συνέπειες για το γονέα που προσπαθεί να αποξενώσει τον άλλο καθώς και για αυτόν που δεν τηρεί τις αποφάσεις και τις συμφωνίες.

- Η τακτική των ψευδών καταγγελιών πρέπει να προστεθεί στους λόγους κακής άσκησης της γονικής μέριμνας αποτελώντας αιτία αφαίρεσης της επιμέλειας.

-Για τα εκτός γάμου παιδιά, οι πατέρες αποκτούν την κοινή επιμέλεια αν αναγνώρισαν εκούσια ή αν άσκησαν οι ίδιοι αγωγή αναγνώρισης τέκνου. Η κοινή επιμέλεια θα έπρεπε να επεκταθεί σε όλες τις περιπτώσεις που ο πατέρας δεν αρνήθηκε τη σύμπραξή του στις διαδικασίες αναγνώρισης του τέκνου.

-Θεσπίζεται υποχρεωτική διαμεσολάβηση και θεωρούμε ότι είναι η σωστή κίνηση για τη δημιουργία κουλτούρας συναινέσεων και επίλυσης διαφορών.

-Θεσπίζεται ειδική επιμόρφωση των δικαστών. Ωστόσο, κρίνουμε απαραίτητο μετά την ισχύ του νέου νόμου να ιδρυθούν οικογενειακά δικαστήρια πλαισιωμένα με ειδικούς συμβούλους του Δικαστή και η ειδική επιμόρφωση να επεκταθεί και στους δικηγόρους.

-Με τις μεταβατικές διατάξεις μπορούν να μεταρρυθμιστούν οι υπάρχουσες συμφωνίες, αλλά κατά την ορθότερη άποψη και οι δικαστικές αποφάσεις. Όμως, επιμένουμε να αναφερθεί ρητά και η μεταρρύθμιση δικαστικών αποφάσεων.


Ακολουθεί αναλυτική παρουσίαση του νομοσχεδίου που βρίσκεται στη διαβούλευση και των απόψεων του ΓΟΝ.ΙΣ καθώς και προτάσεις ανά άρθρο.

        ΑΡΘΡΑ 1-2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νομου στην βαση του σκοπου του νομοθετη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτεινει κατι αλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλεπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Περαν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.


ΑΡΘΡΟ 2

Άρθρο 2 Αντικείμενο

Αντικείμενο του νόμου αποτελεί η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου μετά τη διακοπή της συμβίωσης των συζύγων, το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Η προστασία της παιδικής ηλικίας από την πολιτεία αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και καθήκον των γονέων. Οι σχεσεις των γονέων πρεπει να οριοθετούνται όταν χωρίζουν,είτε συνεχιζουν να εχουν καλη σχεση, ειτε οχι. Ακόμα και οταν βρισκονται σε συγκρουση μεταξυ τους -για οποιο λογο- η πολιτεία οφείλει να προστατεύει την παιδική ηλικία του πλεον αδυναμου που είναι το παιδί καθώς και την σχέση του παιδιού με κάθε γονέα του χωρις διακρίσεις, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η αναθεώρηση αποτελεί επιτακτική ανάγκη,ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστα φαινόμενα που εχουν επίκεντρο το παιδί και την απώλεια της παιδικής ηλικίας του με τον ένα γονέα του. Η γονεϊκή ιδιότητα είναι δικαίωμα και υποχρέωση και δεν πρέπει να αφαιρείται με κριτήρια τα οποία ενυπάρχουν, είτε στο υποσυνείδητο καποιων γονιών, είτε στη νομολογία των δικαστηρίων.
Η κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί μετά εφαρμογή του νόμου 1329/1983 υπηρξε προβληματική, ως αναφορά τις σχέσεις γονέων και τέκνων μετα το διαζύγιο. Στην περίπτωση τυχόν διαζυγίου στην πραξη εχει εκτραπεί στο φαινόμενο της αποκλειστικής επιμέλειας, ως κανονα, στη καθημερινότητα γονεων και παιδιών. Η κατάσταση αυτή κοινωνικά εχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα μετατρεποντας τον ένα γονέα σε μονοκρατορα με πλήρη δικαιώματα επί του παιδιού και της ζωής του και του άλλου γονέα σε επισκέπτη ή μακρινό συγγενή. Η σύγχρονη πραγματικότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, καθιστά αναγκαία την νομοθετική μεταρρύθμιση στις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο, αλλά και για τα παιδιά εκτός γάμου δεδομενου μαλιστα οτι η συγχρονη πραγματικότητα εχει μεταβληθεί .Το ισχύον νομικό πλαίσιο (1983) σε σχέση με το διαζύγιο και τις σχέσεις γονέων και παιδιών δεδομένης της νομολογίας είναι αναχρονιστικό, εκτος πραγματικότητας και δεν εξασφαλίζει στο παιδί τα δικαιώματα του (ΔΣΔΠ) ενώ προσβάλλει την προσωπικότητα και των δυο γονέων, θεωρώντας τον ενα ακατάλληλο για ανατροφή παιδιών και τον άλλο ικανό μόνο γι αυτό.



   Αρθρο 3 (ΑΚ 56)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ – ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ Άρθρο 3 Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ

Στο άρθρο 56 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 56
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Η κοινή επιμέλεια πραγματοποιείται κυρίως με την εναλλασσόμενη κατοικία, που είναι η μόνη λύση που εξασφαλίζει την ισόχρονη παρουσία των δύο γονέων στη ζωή του παιδιού. Δεν είναι ορθή η εισαγωγή της έννοιας του «γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει» το παιδί. Κατοικία του παιδιού πρέπει να είναι σε περίπτωση διαζυγίου η κατοικία και των δύο γονέων του.


ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

και το άρθρο 56 προτείνουμε να τεθεί ως εξής

«Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων.

Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».


          Αρθρο 4 (ΑΚ 1441)

Άρθρο 4 Συναινετικό διαζύγιο – Αντικατάσταση άρθρου 1441 ΑΚ

Το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1441
Συναινετικό διαζύγιο
1. Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία ή κοινή ψηφιακή δήλωση να λύσουν τον γάμο τους. Στην περίπτωση υποβολής κοινής ψηφιακής δήλωσης δεν απαιτείται βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής των συζύγων. Η έγγραφη συμφωνία ή η κοινή ψηφιακή δήλωση συνάπτονται μεταξύ των συζύγων με την παρουσία ή με ψηφιακή σύμπραξη πληρεξούσιου δικηγόρου αντίστοιχα για καθέναν από αυτούς. Όταν η συμφωνία είναι έγγραφη, υπογράφεται από τους ίδιους και από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους ή μόνο από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας.
2. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος, πρέπει με την έγγραφη συμφωνία ή την κοινή ψηφιακή δήλωση της παρ. 1 ή με άλλη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που καταρτίζεται όπως ορίζεται στην παρ. 1 και ισχύει για τουλάχιστον δύο (2) έτη, να ρυθμίζεται η κατανομή της γονικής μέριμνας και ιδίως η επιμέλεια των τέκνων, ο τόπος διαμονής τους, ο γονέας με τον οποίο διαμένουν, η επικοινωνία τους με τον άλλο γονέα και η διατροφή τους.
3. α. Η έγγραφη συμφωνία για τη λύση του γάμου, καθώς και κάθε χωριστή συμφωνία για την επιμέλεια, τον τόπο διαμονής, την επικοινωνία και τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων, υποβάλλονται από τους πληρεξουσίους δικηγόρους του κάθε συζύγου μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια σε συμβολαιογράφο.
β. Η κατάρτιση της συμβολαιογραφικής πράξης της παρ. 4 απέχει τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες από την έγγραφη συμφωνία των συζύγων ή την κοινή ψηφιακή δήλωση. Η ημερομηνία της έγγραφης συμφωνίας των συζύγων αποδεικνύεται με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής αυτών.
4. Ο συμβολαιογράφος συντάσσει πράξη με την οποία βεβαιώνει τη λύση του γάμου, επικυρώνει τις συμφωνίες των συζύγων και τις ενσωματώνει σε αυτή. Τη συμβολαιογραφική πράξη υπογράφουν οι σύζυγοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ή μόνο οι τελευταίοι, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα δίδεται τον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της πράξης. Όταν η βεβαίωση αφορά στην επιμέλεια, επικοινωνία και διατροφή των ανηλίκων τέκνων, η πράξη αποτελεί εκτελεστό τίτλο, εφόσον έχουν συμπεριληφθεί στη συμφωνία οι ρυθμίσεις των άρθρων 950 και 951 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Μετά τη λήξη ισχύος της επικυρωμένης συμφωνίας, μπορεί να ρυθμίζονται η επιμέλεια, η επικοινωνία και η διατροφή των τέκνων για περαιτέρω χρονικό διάστημα με νέα συμφωνία και με την ίδια διαδικασία.
5. Η λύση του γάμου επέρχεται με την κατάθεση αντιγράφου της συμβολαιογραφικής πράξης στο ληξιαρχείο όπου έχει κατατεθεί η σύσταση του γάμου, ή με ενημέρωση του ληξιαρχείου με χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ).».

     ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ Όπως έχει προτείνει ο ΓΟΝ.ΙΣ ήδη με υπόμνηματα του προς το ΥΔ ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο

      ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής

«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου.Σε περίπτωση που το τέκνο κατ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».

    Αρθρο 5 (ΑΚ 1511)

Άρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».

     ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Το συμφέρον του παιδιού είναι η ισόχρονη και ισότιμη συμμετοχή των δύο γονέων στην ανατροφή του, και πρέπει να υπάρξει ρητή αναφορά του νόμου στην ισόχρονη συμμετοχή. Η απλή αναφορά σε ουσιαστική συμμετοχή δεν είναι αρκετή. Ο δικαστής όταν αποφασίζει για τα θέματα άσκησης της γονικής μέριμνας θα αποβλέπει στο συμφέρον του παιδιού που εξυπηρετείται από την ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων.

Απαιτείται ειδική μνεια για την αποφυγή της γονικής αποξένωσης

Επίσης, όταν ζητείται η γνώμη το τέκνου πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε δικαιοσύνη φιλική προς τα παιδιά, όπως επανειλημμένα έχει προτείνει ο ΓΟΝ.ΙΣ, πρέπει να απαλλαγούν τα παιδιά από το βάρος να διαλέγουν γονέα και να εξασφαλισθεί ότι η ακρόαση με το δικαστήριο θα γίνεται σε καλές για την ψυχολογία των παιδιών συνθήκες

      ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής

«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.»

     ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής

Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»



    Αρθρο 6 (ΑΚ 1512 )

Άρθρο 6 Διαμεσολάβηση – Αντικατάσταση άρθρου 1512 ΑΚ

Το άρθρο 1512 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1512
Σε περίπτωση διαφωνίας
Κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας οι γονείς υποχρεούνται να καταβάλλουν προσπάθεια για την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων, προσφεύγοντας, εάν είναι απαραίτητο, σε διαμεσολάβηση. Αν διαφωνούν και το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο.».

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Η διαμεσολάβηση ορθώς προβλέπεται ως τρόπος συναινετικής επίλυσης της διαφοράς, επειδή δίνει την ευκαιρία στους γονείς να λύσουν το θέμα της ανατροφής του παιδιού άμεσα και συναινετικά. Συμβάλλει επίσης στην καλιέργεια της κουλτούρας συνεργασίας στη κοινωνία μας για την ειρηνική επίλυση δύσκολων καταστάσεων.



     'Αρθρο 7 (ΑΚ 1513)

Άρθρο 7 Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων– Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 ΑΚ

Ο τίτλος και το άρθρο 1513 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1513
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου – διάσταση των συζύγων
Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.».

    ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Επιτέλους! ΘΕΣΠΙΖΕΤΑΙ Η ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΩΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

Η αναφερόμενη εξακολούθηση άσκησης από κοινού της γονικής μέριμνας περιλαμβάνει την έννοια της κοινής επιμέλειας. Το παρόν άρθρο σε συνδυασμό με τις λοιπές διατάξεις του ΑΚ μαζί με τα άρθρο 5 και άρθρο 2 του παρόντος δίνουν την έννοια της κοινής επιμέλειας.

      ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

Το άρθρο 1513 τίθεται ως εξής

«Στις περιπτώσεις διάστασης, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσεως του συμφώνου συμβίωσης η άσκηση της γονικής μέριμνας, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Ο γονέας με τον οποίο εκάστοτε διαμένει το τέκνο επιχειρεί τις προβλεπόμενες στην παρ. 1 του άρθρου 1516 του ΑΚ πράξεις, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα»

    Αρθρο 8 (ΑΚ 1514)

Άρθρο 8 Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ

Ο τίτλος και το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίστανται ως εξής:
«Άρθρο 1514
Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513 του Αστικού Κώδικα, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο (2) ετών, διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν την άσκησή της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα.
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σ’ αυτή ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο,
β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή να λάβει οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέτρο,
γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή.
Για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας.».

     ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Δεν είναι δεκτή παρέκκλιση από την κοινή επιμέλεια παρά μόνο για λόγους κακής άσκησης αυτής ή αν παραβιάζονται συμφωνίες και αποφάσεις. Η κατανομή της γονικής μέριμνας πρέπει να είναι ισόχρονη σε ποσοστό ½ για κάθε γονέα, εκτός αν οι γονείς αποφασίσουν διαφορετικά και πάντως όχι λιγότερο από 1/3 του συνολικού χρόνου τουλάχιστον.

Ο κάθε γονέας πρέπει οπωσδήποτε να προσάγει ενώπιον του δικαστηρίου «γονικό προγραμματισμό ανατροφής τέκνου» όπου θα προβλέπει τα σχετικά με την ανατροφή του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, δαπάνες, υγεία κλπ έτσι με βάση την πρόταση αυτή κάθε γονέα το δικαστήριο θα μπορέσει να αποφασίσει ορθότερα και μόνο επί των σημείων διαφωνίας κάθε υποθέσεως, ώστε να εξασφαλίζεται η συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού ως κανόνα.

Το δικαστήριο μόνο κατ εξαίρεση και για πολύ ακραίες περιπτώσεις αδυναμίας ή αδιαφορίας ή ακαταλληλότητας θα μπορεί να αναθέσει τη γονική μέριμνα μονο σε ένα γονέα. Η τελολογική και συστηματική ανάλυση της παρ. 3 του σχεδίου οδηγεί στην ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλεια μόνο κατ εξαίρεση Να αναγραφεί ρητά η φράση « κατ εξαίρεση» στον αριθμό 3 τελευταία παράγραφος

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΚΟΙΝΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ

      ΑΚ 1514

«1.Στις ως άνω περιπτώσεις οι γονείς υποχρεούνται σε σύναψη συμφωνίας για την υγεία, μόρφωση, εκπαίδευση και κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, καθώς επίσης και για τη συμμετοχή τους στις δαπάνες του ανηλίκου.

2. Σε περίπτωση διαφωνίας αποφασίζει το δικαστήριο αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση.

Κατά τη συζήτηση της αγωγής οι διάδικοι υποχρεούνται να καταθέσουν γονεικό προγραμματισμό, όπου θα εκθέτουν λεπτομερώς τις απόψεις τους σχετικά με τα ζητήματα της παραγράφου 1.

3. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τον άνω γονεικό προγραμματισμό, αποφασίζει με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου να ανατρέφεται από τους δύο γονείς του, ώστε να εξασφαλίζεται συμμετοχή και των δύο γονέων στην καθημερινή φροντίδα του ανηλίκου και στις αποφάσεις για την υγεία μόρφωση και εκπαίδευση, καθώς και στην κατανομή του χρόνου του ανηλικου κατά 1/2 όταν αυτό είναι εφικτό, άλλως τουλάχιστον κατά το 1/3.

4. Στις άνω περιπτώσεις θα γίνεται ακρόαση του ανήλικου παρουσία ειδικών σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, όπως ειδικότερα θα οριστεί με υπουργική απόφαση, εφόσον υπάρξουν οι ανάγκες .

5. Σε περίπτωση αδιαφορίας ή μη συμπράξεως για την άσκηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την επιμέλεια του ανηλίκου, ή μη τηρήσεως της συμφωνίας της πρώτης παραγράφου η επιμέλεια θα ανατίθεται κατ εξαίρεση αποκλειστικά στον ένα γονέα»


    Αρθρο 9 (ΑΚ 1515)

Άρθρο 9 Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους – Αντικατάσταση άρθρου 1515 ΑΚ

Το άρθρο 1515 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1515
Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους
Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με τη μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Αστικού Κώδικα.
Σε περίπτωση δικαστικής αναγνώρισης, στην οποία αντιδίκησε ο πατέρας, αυτός δεν ασκεί γονική μέριμνα ούτε αναπληρώνει τη μητέρα στην άσκησή της, εκτός αν υπάρχει συμφωνία των γονέων. Το δικαστήριο μπορεί, αν το επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου, να αποφασίσει διαφορετικά μετά από αίτηση του πατέρα.».

    ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Κοινή γονική μέριμνα σε όλες τις περιπτώσεις τέκνων εκτός γάμου χωρίς διακρίσεις, εκτός από τις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα ο πατέρας αρνήθηκε τη σύμπραξή του στις διαδικασίες αναγνώρισης του τέκνου

     ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

   Το άρθρο 1515 να τεθεί ως εξής

Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στην μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίστηκε εκούσια ή δικαστικά, εκτός από τις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα ο πατέρας αρνήθηκε τη σύμπραξή του στις διαδικασίες αναγνώρισης, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με την μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Α.Κ..

   Αρθρο 10 (1516 ΑΚ)

Άρθρο 10 Πράξεις από τον ένα γονέα – Τροποποίηση άρθρου 1516 ΑΚ

Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται και το άρθρο 1516 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 1516
Πράξεις από τον ένα γονέα
Ο καθένας από τους γονείς επιχειρεί και μόνος του πράξεις αναφερόμενες στην άσκηση της γονικής μέριμνας:
1. Όταν πρόκειται για συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου του τέκνου ή για την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του ή για πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα,
2. Όταν πρόκειται για τη λήψη δήλωσης της βούλησης που είναι απευθυντέα προς το τέκνο.
Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου τους, καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, κάθε ένας από τους γονείς μπορεί να ασκεί τις αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του άλλου γονέα ή τρίτου.».

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Οι δαπάνες του παιδιού να προσδιορίζονται με βάση πίνακες που καταρτίζονται κατ έτος από το υπουργείο οικονομικών και αναλόγως των αναγκών των ανηλίκων σύμφωνα με τις συνήθειες τους. Την αγωγή ασκεί ένας από τους δυο γονείς. Η έννοια της διατροφής αντικαθίσταται με την έννοια των δαπανών του παιδιού που μοιράζονται ανάλογα με τις δυνατότητες των γονέων και το χρόνο ανατροφής.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

Η 2η παράγραφο του άρθρου 1516 να τεθεί ως εξής

«Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσεως του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου, ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, και σε περίπτωση διαφωνίας από το δικαστήριο με βάση πίνακες που καταρτίζονται κατ έτος από το υπουργείο οικονομικών και αναλόγως των αναγκών των ανηλίκων σύμφωνα με τις συνήθειες τους. Την αγωγή ασκεί οποιοσδήποτε από τους δυο γονείς» .


    Αρθρο 11 (ΑΚ 1518)

Άρθρο 11 Επιμέλεια του προσώπου – Προσθήκη εδαφίου στο άρθρο 1518 ΑΚ

Στο άρθρο 1518 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) τροποποιείται το δεύτερο εδάφιο, προστίθεται νέο εδάφιο στο τέλος και το άρθρο 1518 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 1518
Επιμέλεια του προσώπου
Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του.
Κατά την ανατροφή του τέκνου οι γονείς το ενισχύουν, χωρίς διάκριση φύλου, να αναπτύσσει υπεύθυνα και με κοινωνική συνείδηση την προσωπικότητά του. Η λήψη σωφρονιστικών μέτρων επιτρέπεται μόνο εφόσον αυτά είναι παιδαγωγικώς αναγκαία και δεν θίγουν την αξιοπρέπεια του τέκνου.
Κατά τη μόρφωση και την επαγγελματική εκπαίδευση του τέκνου οι γονείς λαμβάνουν υπόψη τις ικανότητες και τις προσωπικές του κλίσεις. Γι’ αυτό τον σκοπό οφείλουν να συνεργάζονται με το σχολείο και αν υπάρχει ανάγκη, να ζητούν τη συνδρομή αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών ή δημοσίων οργανισμών.
Κάθε γονέας υποχρεούται να διαφυλάσσει και να ενισχύει την σχέση του τέκνου με τον άλλο γονέα, τους αδελφούς του, καθώς και με την οικογένεια του άλλου γονέα, ιδίως όταν οι γονείς δεν ζουν μαζί ή ο άλλος γονέας έχει αποβιώσει.».

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ

Ορθή η προσθήκη της παραγράφου 4 με την οποία ιδρύεται υποχρέωση και στους δύο γονείς να διαφυλάσσουν τη σχέση του παιδιού με τον άλλο γονέα αλλά και την οικογένεια του, ιδίως αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, στο γενικό πνεύμα του νόμου για την αποφυγή της γονεικής αποξένωσης

Σχετικά με την ανατροφή και τα μέτρα σωφρονισμού διατηρείται αυτολεξί η διάταξη του Ν. 1329/1983 και τα ορθά όρια που θέτει αυτή, δηλαδή δεν επιτρέπονται μέτρα σωφρονισμού που δεν είναι παιδαγωγικά αναγκαία και θίγουν την αξιοπρέπεια του τέκνου. Απαιτείται διαπαιδαγώγηση του παιδιού με σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους μακριά από βία και καταναγκασμούς.


    Αρθρο 12 (ΑΚ 1519)

Άρθρο 12 Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 ΑΚ

Ο τίτλος και το άρθρο 1519 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίστανται ως εξής:
«Άρθρο 1519
Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η επιμέλεια ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.».


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.

Οι από κοινού λήψη αποφάσεων αποτελεί από τα πλέον ουσιαστικά στοιχεία της άσκησης της κοινής επιμέλειας και διασφαλίζει τα δικαιώματα του παιδιού καθώς και το ρόλο αμφοτέρων των γονέων. Η διαδικασία λήψεως αποφάσεων από κοινού διευκολύνεται ιδιαίτερα από το γονικό προγραμματισμό ανατροφής το τέκνου, καθώς οι γονείς θα έχουν ένα προσυμφωνημένο πλαίσιο για την ανατροφή του παιδιού τους.

Τόπος διαμονής του τέκνου μετά το χωρισμό των γονέων πρέπει να προβλέπεται ο τόπος της τελευταίας κοινής διαμονής τους, η πρόβλεψη του σχεδίου δεν εξασφαλίζει την αποφυγή αποξένωσης

Επίσης δεν νοείται απομάκρυνση του τέκνου από τον τελευταίο τόπο κοινής διαμονής με διαδικασίες όπως αυτή της προσωρινής διαταγής.

      ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

Το άρθρο 1519 ΑΚ παρ. 1 και 2 να τεθεί ως εξής

1. Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου Όταν έχει γίνει κατανομή της επιμέλειας μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται και από τους δύο γονείς από κοινού. Οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 1510 και του άρθρου 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται και σε αυτή την περίπτωση.

2.Τόπος διαμονής του τέκνου, σε περίπτωση διαστάσεως, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου των γονέων είναι ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, με κατανομή του χρόνου μεταξύ των γονέων, εναλλασσόμενη κατοικία.

Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς, εφόσον το επιβάλει το συμφέρον του τέκνου. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο.»


Η συνέχεια για τα άρθρα 13-23 πατήστε εδώ