ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Η διάσταση δεν προκαλεί αυτή καθεαυτή κακό στα παιδιά μας. Αυτό που δημιουργεί πρόβλημα στα παιδιά μας είναι ο βαθμός, η ένταση της σύγκρουσης ανάμεσα στους γονείς που βιώνουν τα παιδιά. Το γεγονός αυτό είναι παγκοσμίως παραδεκτό ότι είναι πολύ επιζήμιο για τα παιδιά.

Ας σκεφτούμε τα παιδιά μας.

Ας μάθουμε τρόπους διαχείρισης των διαφορών μας με τον άλλο γονέα έτσι ώστε να ανατρέφουμε μαζί τα παιδιά μας και να δημιουργήσουμε το καλύτερο δυνατό μέλλον για τα παιδιά μας. Η οικογενειακή μεσολάβηση έχει τη δυνατότητα να σας βοηθήσει να το πετύχετε. Υπάρχουν επίσης εκπαιδευμένοι μεσολαβητές που μπορούν να μιλήσουν με τα παιδιά.

Οι διαφωνίες που προκαλούμε εμείς ή ο άλλος γονέας συχνά προκύπτουν επειδή ο ένας από τους δύο:

• Προσπαθεί να διαχειριστεί τα συναισθήματα που έχουν προκύψει από τη διάσταση.

• Δεν είναι ικανοποιημένος με τις διευθετήσεις που έχουν να κάνουν με τα παιδιά.

• Δεν είναι ικανοποιημένος με τη συμπεριφορά ή τη στάση του άλλου γονέα.

Συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σε θέση να διακρίνουν πότε ξεκινά μια έντονη διαφωνία. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα σημάδια και να είμαστε προετοιμασμένοι να αποφύγουμε τη σύγκρουση.

Η φάση της διάστασης μπορεί να αποδειχτεί πολύ δύσκολη περίοδος εάν :

• Σταματήσουμε την επαφή μας με τα παιδιά

• Απειλούμε ότι θα τα πάρουμε μακριά

• Αρνούμαστε να μιλήσουμε ο ένας στον άλλο

• Δεν τηρούμε τις συμφωνίες

• Ασκούμε κριτική ο ένας στον άλλο

• Σπάμε πράγματα, φωνάζουμε ή φερόμαστε επιθετικά.

Η προσέγγιση αυτή συνήθως δημιουργεί προβλήματα σε όλους τους εμπλεκόμενους- συμπεριλαμβανομένου και του ατόμου που τα προκαλεί.

• Μπορώ να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού μου και να φύγω αφήνοντας τα παιδιά στον /στην σύζυγο ;

  Δεν φεύγω από το σπίτι μου και δεν αφήνω τα παιδιά μας με τον ένα γονέα.
  Στα παιδιά θα δημιουργηθούν απορίες.
  Για κανένα λόγο δεν αποχωρώ από το χώρο κατοικίας μου, τα παιδιά πρέπει να προετοιμαστούν γιατί πρόκειται για μία στρεσογόνα διαδικασία που διαρκεί αρκετό χρονικό διάστημα .
   

   

• ΠΩΣ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ;

  Είναι προς το συμφέρον όλων η αποφυγή της σύγκρουσης-ειδικά για τα παιδιά-για αυτό και θα πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποφεύγουμε τη σύγκρουση.

  Βήματα για να αποφύγουμε τη σύγκρουση:

  • Να διαχειριστούμε τα όποια αρνητικά συναισθήματα. Ο εγωισμός, ο θυμός και οι ενοχές μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

  • Να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες μας γύρω από το καλό του παιδιού μας και όχι σε αυτό που θέλουμε εμείς να αποκομίσουμε ή πιστεύουμε ότι μας αξίζει. Εκτός από την περίπτωση που πιστεύουμε ότι το παιδί ή εμείς οι ίδιοι κινδυνεύουμε.

  • Προσπαθούμε να δούμε την κατάσταση και από τη μεριά του άλλου γονέα.

  • Δε χρησιμοποιούμε το παιδί ως όπλο και δεν του θέτουμε το δίλημμα με τον ένα ή τον άλλο γονέα.

  • Είμαστε ρεαλιστές. Προσπαθούμε να φτάσουμε στο συμβιβασμό αν είναι δυνατό.

  • Είμαστε ξεκάθαροι γύρω από ότι έχουμε συμφωνήσει.

  • Δε χρειάζεται να αρέσει ο ένας στον άλλο. Θα πρέπει όμως να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο.

  • Πρέπει πάντα να αποφεύγουμε τις έντονες συζητήσεις μπροστά στα παιδιά.

  • Μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια.

• ΠΩΣ ΜΙΛΑΜΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ;

  Ποτέ δεν είναι εύκολο να πούμε σε ένα παιδί ότι η μαμά και ο μπαμπάς χωρίζουν. Για αυτό προτού κάνουμε ο,τιδήποτε πρέπει να είμαστε σίγουροι ο χωρισμός είναι δεδομένος.

  • Μιλάμε στο παιδί μας από κοινού.

  • Πρέπει να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι δεν ευθύνεται αυτό για το χωρισμό μας.

  • Επαναβεβαιώνουμε το παιδί ότι η μαμά και ο μπαμπάς θα το αγαπούν για πάντα.

  • Παρουσιάζουμε στο παιδί μόνο δεδομένα με τρόπο κατάλληλο για την ηλικία του.

  • Βοηθούμε το μικρό παιδί να κατανοήσει την κατάσταση με τρόπους κατανοητούς και κατάλληλους για την ηλικία του.

  • Είναι σημαντικό να παρατηρούμε όποιες αλλαγές στη διάθεση του παιδιού μας. Η γλώσσα του σώματος καθώς και αλλαγές στις εκφράσεις του προσώπου είναι σημεία παρατήρησης για το γονέα.

  
   

• Έχουμε αποφασίσει με τον /την σύζυγό μου να χωρίσουμε και αποφασίσαμε να φύγει ο ένας από τους δύο από το σπίτι. Δεν έχουμε κάνει καμία ενέργεια για το διαζύγιο και αποφάσισα για να αποφορτιστεί η κατάσταση να αποχωρήσω .

  Δεν αποχωρώ ούτε σε αυτήν την περίπτωση εάν δεν έχω διασφαλίσει την επικοινωνία μου με τα παιδιά, όχι προφορικά και συμφωνία μεταξύ των συζύγων . Δεν φεύγω αν δεν έχουν ξεκινήσει οι νόμιμες διαδικασίες .

• Ποιος πρέπει να ανακοινώσει στα παιδιά την απόφαση που πήρε η μητέρα ή ο πατέρας να χωρίσουμε , εγώ δε θέλω να χωρίσω από τη / το σύζυγό μου και θέλω να το γνωρίζουν τα παιδιά μου.

  Η ανακοίνωση του χωρισμού των γονέων πρέπει να γίνει και από τους δύο γονείς και όχι από τον καθένα ξεχωριστά , όμως επειδή κάθε περίπτωση είναι διαφορετική καλό είναι να πάρετε την συμβουλή ενός ειδικού για τον τρόπο που θα το διαχειριστείτε. Είναι αναγκαίο και οι δύο να προετοιμαστείτε μαζί . Τα παιδιά απαιτούν ειλικρίνεια . Η ανακοίνωση μπορεί να είναι από κοινού αλλά ο κάθε γονιός μπορεί να τοποθετηθεί σε σχέση με το γεγονός αυτό πως νιώθει χωρίς να φορτώσει συναισθηματικά το παιδί. Είναι απαραίτητο να διαβεβαιώσουμε το παιδί ότι δε φταίει σε τίποτα για το διαζύγιο μας και η αγάπη μας για εκείνο παραμένει αμείωτη.

• Είμαι κάτω από την ίδια στέγη με το/τη σύζυγο και δεν αποχωρώ διότι δεν έχουμε ταχτοποιήσει όλα τα θέματα , ο/η σύζυγος με προκαλεί λεκτικά και η κατάσταση ξεφεύγει πολλές φορές .

  Στο ίδιο σπίτι κατοικούν και τα παιδιά μας και οφείλουμε να μην εμπλεκόμαστε σε καβγάδες , αν ο /η σύζυγός μας μάς προκαλεί, αποχωρούμε από το δωμάτιο και τον / την αφήνουμε να πάρει τον χρόνο του /της . Εμείς έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι ένας καβγάς ακόμα είναι ένα επιπλέον τραυματικό γεγονός για τα παιδιά μας που επιβαρύνει τη ψυχολογία τους.

• Θέλω να φύγω από το σπίτι και να πάρω και τα παιδιά μαζί μου. Γιατί να μην το κάνω;

  Τα παιδιά έχουν δύο γονείς και δεν πρέπει να στερούνται κανέναν από τους δύο ανεξάρτητα από όποια διαφωνία έχω με το/τη σύζυγο. Κάνοντας κάτι τέτοιο αρχίζω να βάζω τα παιδιά στην μέση και χωρίς να το καταλάβω τα βάζω στην διαδικασία να επιλέξουν. Η παρουσία και των δύο γονέων είναι πολύ σημαντική για τα παιδιά .

• Έχω φύγει από το σπίτι μου , μπορώ να παίρνω τηλέφωνο κάθε μέρα να μιλάω με τα παιδιά μου ;

  Επιβάλλεται να έχω συχνή επαφή με τα παιδιά , παίρνω κάθε μέρα τηλέφωνο.

• Τα παιδιά ζητούν να με βλέπουν πιο συχνά γιατί τους λείπω αλλά ο/η σύζυγός μου δεν συμφωνεί ότι αυτό τους κάνει καλό , τι κάνω ;

  Τα παιδιά έχουν ανάγκη την γονική φροντίδα και των δύο. Πηγαίνω συχνά στο σχολείο και είμαι παρών σε όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών μου . Είμαι εκδηλωτικός /η και εκφράζω τα συναισθήματα αγάπης που τρέφω στα παιδιά μας . Από τη στιγμή που με ζητούν τα παιδιά μου είναι επιτακτική ανάγκη να είμαι ενεργός/η γονέας.

• Όταν παίρνω τα παιδιά στην επικοινωνία πρέπει να έχω δικό μου χώρο να τα πηγαίνω ή μόνο να πηγαίνουμε εξωτερικές βόλτες ;

  Ακόμα και στη φάση της διάστασης από τη στιγμή που έχω αποφασίσει οριστικά να χωρίσω οφείλω τα παιδιά μου να έχουν εκεί που μένω δικό τους χώρο , δικά τους πράγματα. Με τα παιδιά πρέπει να κάνω δραστηριότητες και εντός και εκτός του χώρου που θα μένουμε. Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν οικεία .

• Νιώθω ότι το δικαστικό σύστημα αδικεί εμένα και το παιδί , δεν προστατεύει την σχέση μου με τα παιδιά , βιώνω την αδικία κάθε μέρα . Τι μπορώ να κάνω ;

  Είναι αλήθεια ότι ενώ έχεις την ανάγκη να προστατεύσεις την σχέση σου με το παιδί αυτό δεν ευνοείται πάντα και πολλές φορές δεν μπορείς να αλλάξεις μία δικαστική απόφαση και ακόμα πιο δύσκολο να εξηγήσεις στο παιδί ότι εγώ θέλω αλλά δεν μπορώ. Αυτό το γεγονός είναι κάτι που προβληματίζει τους διαζευγμένους γονείς αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να δέχεσαι την κατάσταση και να μην διεκδικείς. Πρέπει πάντα να αγωνιζόμαστε για το συμφέρον των παιδιών μας και να διοχετεύουμε την αγάπη μας σε αυτά , ακόμα και όταν νιώθουμε ότι όλα είναι εναντίον μας και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε τη δύναμη να τα αλλάξουμε και αυτή η δύναμη πηγάζει από την σωστή ενημέρωση και τις σωστές κινήσεις που πρέπει να γίνονται κάθε φορά .

• Δεν έχω τη δυνατότητα να συμμετέχω στην καθημερινή ανατροφή του παιδιού μας δεν ενημερώνομαι για την υγεία του , έχω άγνοια για οτι,δήποτε το αφορά . Τι να κάνω ;

  Όταν βρίσκομαι στην φάση της διάστασης τα πράγματα νιώθω να είναι ρευστά , αν δεν έχω καλή συνεργασία με τον άλλον γονέα είναι πάρα πολύ δύσκολο άλλα όχι ακατόρθωτο και αναστρέψιμο να συμμετέχω στην ανατροφή του παιδιού . Ζητώ να ενημερώνομαι για οτι,δήποτε αφορά το παιδί, επικοινωνώ και εγώ με τον παιδίατρο του παιδιού αν γνωρίζω ότι είναι άρρωστο , κάνω επισκέψεις στο σχολικό χώρο και ζητώ να μάθω για την επίδοση του παιδιού μου στο σχολείο καθώς και για τη συμπεριφορά του μέσα στο σχολικό περιβάλλον. Αν το παιδί μου έχει εξωσχολικές δραστηριότητες πηγαίνω και παρακολουθώ το παιδί και κάνω υπομονή γιατί αυτό καθώς το παιδί μεγαλώνει είναι κάτι το οποίο αλλάζει. Όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο δύσκολο μου φαίνεται αλλά έχοντας πάντα πνεύμα συνεργασίας και καλής διάθεσης και χωρίς να τα παρατώ και διεκδικώντας να είμαι ενεργά παρών στην καθημερινότητα του παιδιού, θα τα καταφέρω βάζοντας αργά και σταθερά ένα λιθαράκι.

• Έχω αρκετό καιρό να μιλήσω στο τηλέφωνο με τα παιδιά και να τα δω. Να περιμένω πότε θα βγει η οριστική απόφαση του δικαστηρίου για να τα πάρω ;

  Σε καμία περίπτωση δε διακόπτω την επικοινωνία με τα παιδιά μου , τα παιδιά δεν γνωρίζουν αυτές τις διαδικασίες και μπορεί να θεωρήσουν αδιαφορία την στάση αυτή του γονέα , διερευνώ το γεγονός αυτό και προσπαθώ να τα προσεγγίσω .